Humans as a resource

The US and Britain has long depended economically on part of the world being third world, so now that there is economic crisis and the credit system has reached a dead-end, my guess is they are trying to turn more countries within their reach to third world, in order to create new slave nations and corresponding markets, which are profitable to them. When all other resources fail you, try the most abundant one – humans…

A comment on the future

Greece has the profile of a society basing its sanity entirely on social and family bonds – that’s not too bad, but it’s not too good either – non-coherence and no productivity is the expected outcome. In addition, personal recognition comes from those enclosed in self-sufficient social niches and remains there, anything external or subjective fails to register. This is the profile of a society a step before deconstruction.

Time-space continuum

Years ago… so long I don’t even know when anymore, I picked up the phone and the “you and me” song came on. It went on for a long time and no one would reply to my desparate calls, so I sat there listening to it. It was a sweet poinless overlooked incident, as I knew nothing more than that someone called my house and possibly intended for me to get some kind of message. I was also very aware that whoever I thought it could be was actually someone who wouldn’t even cross my mind, so I left it at that.

Today, as he was threatening to leave me and go live in Finland, I thought “what is this bullshit re Spi? you’re staying right here with me!”, a statement, which resulted in him appearing hugely relieved, aften having been verbalised. I guess he was just testing me. And then it hit me! He probably had travelled from the future and left me that message on the phone, long before he even existed!

However, he wasn’t of the same opinion at all, he said “it is very unlikely timetravel will be discovered soon and anyhow even if it is I wouldn’t waste it on a song like that for you”.

Oh well, what does he know, one day he’ll see that I’ve always known better.

It’s never too early and never too late

Το χθεσινό βράδυ ήταν εξαιρετικά κουραστικό. Ξύπνησα βαριά υπό τη συνειδητοποίηση ότι η διδακτική κοινωνικοπλαστική μου προσέγγιση πρέπει να είναι μία ουτοπία … και η ζωή μου επίσης. Είναι τόσο κουραστικό να περιγράφεις το προσωπικό σου δράμα τα βράδια σε σαδομαζοχιστικά βαρεμένα μπαρόβια ακροατήρια που το μόνο που τα κάνει ενδιαφέροντα είναι η αφέλειά τους. Όταν βρίσκω τον εαυτό μου να το κάνει, παρά τον βαθύ μου σεβασμό για την ατομικότητα του κάθε ακροατή, δε μπορώ παρά να σκεφτώ «Μα καλά, δε βαρέθηκες να ακούς την ίδια ιστορία ξανά και ξανά; Σου την έχω πει στα διάφορα μπαρ αυτής της πόλης περί τις μερικές εκατοντάδες φορές και κάθε φορά μοιάζεις τόσο έκπληκτος και διψασμένος για γνώση… Jesus μιλάω σε ηλίθιους;!». Αλλά φυσικά είναι τόσα πολλά τα μπαρόβια cool παιδιά της Αθήνας, που εκεί που νομίζεις ότι κάλυψες την ύλη με όλους, πάντα εμφανίζεται ένα καινούριο ανυπόταχτο πνεύμα που διεκδικεί την αδιάσπαστη προσοχή σου.

Κάπου εκεί που εξιστορούσα, ρουφώντας ενέργεια από τα λαμπερά νεανικά μάτια των νέων παιδιών, πρέπει να πάγωσε για πρώτη φορά εντός του 24ώρου το χαμόγελό μου, αφενός γιατί το ακροατήριο είχε μία προσέγγιση αριστεροκατινέ που με σκοτώνει και αφετέρου γιατί κανείς μας δεν πειθόταν ότι το τέλος είναι καλό. Ήθελα να τους δώσω ελπίδα και πίστη στην ομορφία της μοιρολατρείας, αλλά αντ’αυτού βρέθηκα να παραθέτω την αυτοβιογραφία μίας αναμενόμενα φρικουλέ 30άρας που αρκούσε να πει εξαρχής ότι το 99’ έβγαινε στο Decadence και σπούδαζε στο Λονδίνο.

Όταν ξύπνησα σκεφτόμουν ‘έπρεπε να κάνεις τόσα πολλά μέχρι τα 30 και τα έκανες όλα λάθος’. Όλα πήραν μία ανεπανόρθωτα φρικουλέ μορφή από ένα σημείο και πέρα. Έπρεπε να μαλώσω με κάποιον οπωσδήποτε, ιδανικά με μια ομάδα αιμοδιψών φανατικών φιλάθλων. Όταν βρέθηκα αντιμέτωπη με ένα αυτοκίνητο γεμάτο πάνθηρες που μου έκλειναν την έξοδο του γκαράζ ενώ χαλαρά επιδίδονταν σε ανταλλαγή ακατάληπτων μουγκρητών με την αγέλη των απέξω, ήξερα ότι είχε έρθει η στιγμή μου. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να μουρμουρίσω ούτε ένα «μαλάκα», γιατί ένας πάνθηρας είχε ήδη σπεύσει να μου δώσει κατατοπιστικότατες οδηγίες ξεπαρκαρίσματος. Απογοητευμένη τον ευχαρίστησα, κατάπια έναν λυγμό και του χαμογέλασα όσο λιγότερο αγριεμένα μπορούσα.

Mέχρι εκεί έφτασε η μπλαζέ καταθλιπτική γοητεία μου, καθώς είχα σχεδόν ήδη κάνει τη σύνδεση… Ο Rodriguez είχε πει σε κάποια συνέντευξη «η συμβουλή μου σε νέους μουσικούς είναι ότι ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά» και αν και ήταν πολύ αργά για να κάνει κανείς όλα εκείνα που έπρεπε να κάνει, καθώς η φαντασία ενός παιδιού φτάνει ως τα 30 το πολύ, ήταν ανακουφιστικό που την επόμενη 10ετία δεν την είχα κα διανοηθεί. Υποθέτω ότι από εδώ και πέρα δεν είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά για τίποτα.

Masturbation society

I have recently found myself on returning to Athens from a trip in Europe, exhausted by my social life. After 20 days away, I was dying to go back home and reunite with my friends. During the first week of my return almost every day there was someone to meet, something to do. Ten days later I was starting to feel like I already couldn’t do it anymore. We were sitting there with all my darling dear friends talking about the life we were not living, the choices we were not making, the people we were not with… ultimately subjecting ourselves to a perpetual ritual of group masturbation. The time we were spending together, was time killed in a soft and self-assuring way, it was life high on artificial sweetness. It’s nice to masturbate I guess, it’s also sort of essential, but it’s pretty frustrating when that’s all you’re doing.

I guess there is a reason why the most popular greek swear-word is “μαλάκας” – greek for “masturbator”, also functioning in a friendly teasing manner. Life is at our feet, I know cause I’ve lived elsewhere and nothing I’ve seen compares to the diversity of microhabitats you find here. I’ve never seen plants grow out of concrete with such vigour, although I’m pretty aware it could all be due to poor quality concrete, neither have I seen beaches and mountains as pretty and human-friendly as these. However, all this environmental easygoingness can partly be held responsible for our frustrating levels of behavioural easygoingness.

In the midst of national bankrupcy, even immigrants crammed in this country and hit by poverty, ignorance and racism, seem to cause minor crime rise. That I find fucken striking. The state is not only ignoring them and doing nothing to integrate them, but occasionally spits out medieval racist insults towards them, followed by guidelines aiming to protect the good law-abiding indigenous people. And yet all these people who have found themselves here in a desperate effort to escape war and poverty somehow manage to survive without opting for murder or theft. Could they have actually been affected by our national humanitarian easygoingness? I think, well maybe. And if that’s true, then greek masturbators may actually have a point in their soft, unsophisticated and unmanaged way of life. It could well be that masturbation culture successfully integrates immigrants. Match that Northern Europe with your subsidised language teaching schools, your professional training seminars, your civilised job centres and your cultural openmindedness!

If only there was a slight challenge posed to me, I guess I would probably see all this under a more favourable light and if only I didn’t have loving friends around me all of the freaking time I would be motivated to take life more seriously. I guess it is some kind of challenge trying to analyse this shit for a change… but even if I do, I’d still be stuck with nothing else to do with it than use it as a masturbation aid.